HAURREN IGERITZEKO AHALMENA
Igeriketaren erreflexua, aldi bereko errreflexen barruan bereiz ditzakegu.
Psikologo espezialiatuak baieztatzen dute, haurra kapaza dela uretan instintiboki mugitzen, egoera fetalaren oroimenaren eraginez, bertan likido amniotikoan murgilduta zegoen eta. Gainera uretan, posizio bentral eta dorsalean esperimentatzen dituen sentzazioak, oso antzekoak dira pertsonen besoetan eta sehaskan esperimentatzen dituenekin.
Haurraren bizitzako lehenengo urteetan zehar, uretako ingurune egoki bat eman ez gero, urarekiko gustua mantenduko du, bere apne ahalegina islatzen du eta uretan oreka estatikoaren zentsua lortzen du. Ikusmenaren bitartez orekatzeko beharre izaten duenez, arnasbideak uretatik kanpo kokatzeko trebetasuna lortzen du, orekatuz eta borondatezko motrizitate printzipioa garatuz.
Buhler(1966) 445 haur behatu ondoren 11 egun eta 2 urteen artean, aldaketa bolitiboak hiru faseetan sailkatu zituen:
- Haurra murgildu bezalako prona posizioan mantentzen da eta mailakako eran lortzen duen igeriketa erreflexuko mugimenduak egiten ditu.
- Posizio pronatik dorsalera pasatzen da eta arnas mekanismoen kontrol gutxiagoa izango du, ura irentzi eta eztul egiten duelako.
- Haurra posizio pronean murgilduta mantentzeko joera izango du, felxio- extetzioko mugimenduak eginez, igerilekuko ertzara iristeko asmoz.
Bideo honetan ikusi dezakegu nola umeek igerileku batean zehar, aktibitateak, igeri eta obstakulu batzuetan zehar pasatzen diren.
Juan Antonio Moreno y Luciane De Paula, (2005). Revista Iberoamericana de Psicomotricidad y tecnicas corporales.
Comentarios
Publicar un comentario