Entradas

Mostrando entradas de marzo, 2018

KONTSERBAZIOA

Kontserbazioa, gauza baten itxura kualitatiboa aldatuta egon arren,gauza horren oraingo kantitatea eta gerokoa berdinas direla ulertzean datza, hots, itxura aldaketa egon arren kantitate berdina egotea. Honen zergatia, kualitatea eta kantitatea nahasteagatik eta itxura aldaketek funtza aldatzen ez dutela ez ulertzea dira. Aldaketaren arabera, haurra, kontserbazioaz konturatzen da eta beste batzuetan ez. Umea kontserbazioa berenganatu duela erakutsiko du, kopurua berdina dela argudiatzeko hiru arrazoi mota hauek erabiltzen baditu: Berdintasuna: Kopuru berdina dago eta ez da ezer aldatu. Normalean 6-7 urtekin. Konpentsazioa: Aldagai bat beste batekin konpentsatzen da. Adb: Janaria plater txikiago batera pasatuta, janari kopuru berdina dago. Itzulgarritasuna: Umeak esaten du aldaketan atzera egin daitekeela eta jatorrizko produktura itzul daitekeela. Piageten ustez, kontserbazioaren nozioen garapenak hiru etapa ditu: Lehen etapa: Haurrak ez dira kontserbazioaz jabetzeko...

IMITAZIOA

Imagen
Susan Blackmoren(2000) ustez, beste animaliengadik desberdintzen gaituena ez dela lenguai baizik eta imitatzeko kapazitatea. 1970an Andrew Meltzoff giza garapena guztiz aldatu egin zuen, jaio berrien imitatzeko kapazitatea aurkitu zuenean. Andrew Meltzoff 41minutuko jaio berri batekin egin zuen imitazio froga eta umea Meltzoffen keinuak imitatzeko kapaza izan zen. Bere ustez, jaio berriaren burmuinean berezko mekanizko bat egon behar dela imitazio prozesua baimentzen duena. Piageten eskolaren arabera, haurrak imitatzen ikasten dute baina, Meltzoffen arabera imitazioaz ikasi dezakete. Piageten arabera, haurra, 8-12 hilabete dituela, haurra, mugimenduak imitatzen ditu ikusi ezin dituen arren, bere errepertorioan ez dauden soinuak ere imitatzen ditu, eta batzuetan berdinak ez izan arren, antzekoak diren mugimenduak ere imitatzen ditu. 12-18 hilabete dituela, imitazioa gero eta aktiboagoa eta deliberatuagoa da, askoz zehaztasun handiagoaz egokitzen eredua, aurreko aldian baino. 18-24 ...

KAUSA-EFEKTUA

Imagen
Kausalitatea, p entsamenduaren itzulgarritasuna da, hotsa, kausetatik ondorioetara eta ondorioetatik kausetara iristeko gaitasuna da. Pentsaera sinbolikoaren hasieran, egoera analizatzen hasiko da baina ezin izango du irtenbide bat aurkitu. Intuiziozko pentsaeran, apurka-apurka prozesu naturala ulertzen du, baina ez da gai amaierako helburua lortzeko lehendabiziko prozeusua asmatzeko eta azkenik pentsaera logikoan,    pista guztiak erabiltzen ditu prozesua ulertzeko eta plan bat osatzeko. 12 asteekin bakarrik kausa-efektua ulertzen hasten dira, negar eginez gauzak pastzen direla konturatzen da eta erantzunaren zain behin eta berriro metodo berdina erabiltzen dute, erantzuna laster eukiko dutela jakinez. 12-18hilabeteen hartean, kausalitatea gero eta objektiboagoa da. Haurra konturatzen da badela berengandik eta bere ekintzetatik kanpo kausa-sistema bat. 15 hilabeteekin uretan fisikaren legeak  ulertzen hasiko dira, hots, grabitatea ezagutzen dute baina uretan gauza...

HAURREN IGERITZEKO AHALMENA

Imagen
Igeriketaren erreflexua, aldi bereko errreflexen barruan bereiz ditzakegu.  Psikologo espezialiatuak baieztatzen dute, haurra kapaza dela uretan instintiboki mugitzen, egoera fetalaren oroimenaren eraginez, bertan likido amniotikoan murgilduta zegoen eta. Gainera uretan, posizio bentral eta dorsalean esperimentatzen dituen sentzazioak, oso antzekoak dira pertsonen besoetan eta sehaskan esperimentatzen dituenekin. Haurraren bizitzako lehenengo urteetan zehar, uretako ingurune egoki bat eman ez gero, urarekiko gustua mantenduko du, bere apne ahalegina islatzen du eta uretan oreka estatikoaren zentsua lortzen du. Ikusmenaren bitartez orekatzeko beharre izaten duenez, arnasbideak uretatik kanpo kokatzeko trebetasuna lortzen du, orekatuz eta borondatezko motrizitate printzipioa garatuz. Buhler(1966) 445 haur behatu ondoren 11 egun eta 2 urteen artean, aldaketa bolitiboak hiru faseetan sailkatu zituen: Haurra murgildu bezalako prona posizioan mantentzen da eta mailakako eran...

JAIOBERRIAREN ERREFLEXUAK

Imagen
Jaioberriaren jardueran zenbait erreflexuen garapena dute eragina. Hauek bi taldeetan sailka ditzakegu; alde batetik erreflexu iraunkorrak eta bestetik, alde baterako erreflexuak. Erreflexu iraunkorren artean honako hauek agertzen dira: Begiak kliskatu: Begiak kliskatz eak, haurrari zinkinkeria ez s artzeko eta lehortasuna sahiesteko da. Arnasa hartu: Haurra arnastearen beharra du bizitzeko, birikietako prozesua ondo eramateko. Errotula mugitu: Kasu honetan belaunean kolpe bat ematen dietenean gertatzen da, auto errrflexu bezala. Begi-ninia mugitu: Ninia argiaren arabera mugitzen da, nola mugitzen den eta bere intentzitatea kontuan hartuz. Eztul egin: Arnas bidea sabaltzeko da eta batzuetan hauts partikulak sartzean, kanporatzeko. Usin egin: Irritsasioa sentitzen dutenean egiten dute. (nire iloba) Irentsi: Zerbait jaten dutenean edo listua pasatzeko egiten dute. Alde baterako errfelexua gehienak laugarren hilabetera arte irauten dute, hiru ...